dimecres, 25 d’octubre del 2017

OQUES


 
En educació física hem fet un joc senzill, molt senzill però que amagava un gran aprenentatge… ja he dit que jo porte l’educació física al meu terreny.

Ens hem col·locat en cercle sentats a terra i els he contat una cosa que he descobert:

“La ciencia ha descubierto que los gansos vuelan formando una V porque cada pájaro bate sus alas produciendo un movimiento en el aire que ayuda al ganso que va detrás de él. Volando en V la bandada completa aumenta por lo menos un 71% más su poder de vuelo, a diferencia de que cada pájaro volara solo.

Cada vez que el ganso sale de la formación y sienta la resistencia del aire, se da cuenta de la dificultad de volar solo y rápidamente regresa a su formación para beneficiarse del poder del compañero que va delante.

Cuando el ganso que va en cabeza se cansa, se pasa a uno de los puestos de atrás y otro ganso ocupa su lugar.

Los gansos que van detrás producen un sonido propio  de ellos para estimular a los que van delante para mantener la velocidad.

Cuando un ganso enferma o queda herido, dos de sus compañeros se salen de la formación y lo siguen para ayudarlo y protegerlo. Se quedan con él hasta que esté nuevamente en condiciones de volar o hasta que muera. Sólo entonces los dos compañeros vulan a la banda o se unen a otro grupo.”

Després de contar-los açò els propose un joc: els donaré cada set alumnes 5 papers de diari.

Anem a imaginar que els periòdics són pedres i els anem a gastar per tal de creuar el riu.

Els marque on està el riu imaginari, perque no podem xafar, perque la corrent els arrastre i els done temps per tal de poder organitzar-se i intentar creuar el riu.

Alguns ho han aconseguit, amb molt d’esforç i sense tindre clar si han caigut al riu o no, perque havien de fer un super salt, altres han quedat al mig del riu sense saber com poder fer-ho, ja no tenien pedres i tenien molt de riu per creuar.



Hem tornat a fer cercle i els he acabat de contar la història d’abans.

“Si fuéramos gansos, probablemente no habríamos sentido amenaza alguna porque el otro grupo fuera más adelantado o en mejor posición. Seguramente habrían juntando todas las piedras para hacer una larga hilera que uniría los dos tramos de río. Pero claro, no somos gansos, simplemente somos humanos y cuando nos dividen en grupos no podemos evitar querer ser los primeros. ¡ Incluso aunque no haya ningún premio!”

Guau! Increïble, s’ha fet silenci, ningú diu res i jo entenc que és la reacció a una bona reflexió…

FENT ESCOLA, SENT OQUES!

 

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada